குழந்தைகள் சொந்த மகிழ்ச்சிக்காக வாசிக்க வேண்டும்!. - பி.வி.சுகுமாரன்

நேர்காணல் – சரிதா ஜோ

1.மலையாள இலக்கியத்தில் புகழ்பெற்ற எழுத்தாளர் நீங்கள். குறிப்பிடத்தகுந்த சிறார் நூல்களையும் எழுதியிருக்கிறீர்கள். இலக்கிய பயணத்தில் உங்களுடைய தொடக்கப் புள்ளி எது? 

நான் எப்போது முதன்முதலில் கதை எழுதினேன் என்பது எனக்கு நினைவில் இல்லை. நான் சிறு குழந்தையாக இருந்தபோது புத்தகங்களைப் படிப்பேன். அந்த நேரத்தில், எங்கள் வீட்டில் கம்பராமாயணம் இருந்தது. அது எனக்கு மிகவும் பிடித்த புத்தகம். அந்த வயதில், நான் அதை தினமும் படிப்பேன். அதனால் ஈர்க்கப்பட்டு, என் குறிப்பேட்டில் சிறிய கதைகளை எழுதுவேன். நான் அவற்றை யாருக்கும் காட்ட மாட்டேன். காரணம், கேலி செய்வார்கள் என்ற பயம். ஒருமுறை, என் நண்பரின் வற்புறுத்தலின் பேரில், நான் ஒரு கதைப் போட்டியில் பங்கேற்றேன். நான் முதல் பரிசை வென்றேன். பின்னர், பரிசு கிடைத்த தைரியத்தில்,நான் கதைகள் எழுதி பல வார இதழ்களுக்கு அனுப்பினேன்.

வார இதழ்களில் என்னுடைய கதைகள் வெளிவந்தன.  வானொலியில் என் கதைகளைச் சொல்லும் வாய்ப்பும் எனக்குக் கிடைத்தது. 2002 ஆம் ஆண்டில் எனது முதல் கதைத் தொகுப்பு 'கலாபராத்திரியில் ஒரு கஜல்' வெளிவந்தது.

2. தமிழில் வெளியாகியுள்ள உங்களின் மூன்று நூல்கள் சமகாலச் சமூகப்  பிரச்சனைகளைப் பற்றிப் பேசுகின்றன? இது போன்ற கதைகளை எழுதத் தூண்டியது எது? 

தியா, விடுபட்டும் சுடர் மற்றும் மீளும் நிறங்கள் போன்ற நாவல்கள் பதின் பருவக் குழந்தைகளுக்காக எழுதப்பட்டவை. பிரபல எழுத்தாளரும் மொழிபெயர்ப்பாளருமான யூமாவாசுகி அவர்கள் இந்த மூன்று நாவல்களையும் தமிழில் மொழிபெயர்த்தார். இன்று நம்முடைய  குழந்தைகள் நிறைய பிரச்னைகளைச் சந்திக்கிறார்கள். பொதுவாக நான் குழந்தைகளுடன் பேசுவதை விரும்புகிறேன். அவர்களுடன் பேசும்போது எனக்குக் கிடைத்த சில விஷயங்கள் இது போன்ற நாவல்களை எழுத என்னைத் தூண்டின. என்னுடைய இந்த மூன்று புத்தகங்களும் மலையாளத்தில் மட்டுமல்ல, தமிழிலும் அதிக எண்ணிக்கையிலான வாசகர்களைக் கொண்டிருக்கின்றன என்று உணர்ந்தேன். சில தமிழ் வாசகர்கள் என்னை அழைத்து வாழ்த்தித் தங்கள் அன்பை வெளிப்படுத்தியுள்ளனர். இதற்கு ஒரு முக்கிய காரணம், நான் அவற்றில் முன்வைக்கும் குழந்தைகளின் பிரச்சினைகள். அதிலிருந்து எனக்கு ஒரு விஷயம் புரிந்தது. நான் பெரியவர்களுக்கான கதைகள் மற்றும் நாவல்களை எழுதியவன். ஆனால் நான் தியா நாவலை எழுதியபோது, அதற்குக் கிடைத்த வரவேற்பு என்னை குழந்தைகள் இலக்கியத்திற்கு மிக நெருக்கமாகக் கொண்டு வந்தது. அதற்கு முக்கிய காரணம் பிரபல தமிழ் எழுத்தாளர் யூமாவாசுகி அவர்களே. எனது தியா நாவல் தமிழில் மொழிபெயர்க்கப்படாமல் இருந்திருந்தால்  நான் தமிழ் மொழிபெயர்ப்புக்குச் சென்றிருக்க மாட்டேன். என்னுடைய மூன்றுபுத்தகங்களையும்   வாசித்த  குழந்தைகள் மட்டுமல்ல பெரியவர்களும் வாசிக்கும்போது அவர்களுடைய குழந்தைப் பருவத்தை ஞாபகப்படுத்தியதாகக் கூறினார்கள்.   எனக்குள் இன்னும் குழைந்தைமை இருப்பதை உணர்ந்து மகிழ்ந்தேன். ஒருவேளை அதுவே எனக்கு உத்வேகம் தந்திருக்கலாம்.

 3. நீங்கள் மொழிபெயர்ப்பதற்கான நூலை எதன் அடிப்படையில் தேர்ந்தெடுக்கிறீர்கள்?

நான் எட்டுக்கும் மேற்பட்ட தமிழ் புத்தகங்களைத் தமிழிலிருந்து மொழிபெயர்த்துள்ளேன். விரைவில் இலங்கை தமிழ் எழுத்தாளர் டி. ஞானசேகரனின் எரிமலை நாவலின் மொழிபெயர்ப்பு வெளிவருகிறது. இன்னும் இரண்டு அல்லது மூன்று குழந்தைகள் இலக்கியப் படைப்புகளும் வெளிவருகின்றன. எனது மொழிபெயர்ப்புப் படைப்புகளைப் படிக்கும்போது, மலையாளப் புத்தகத்தைப் படிப்பது போல இருக்கிறது என்று வாசகர்கள் கூறுகிறார்கள். அதற்காக நான் நிறைய போராட வேண்டியிருக்கிறது. இதிலிருந்து நான் ஒரு விஷயத்தைக் கற்றுக்கொண்டேன். இனிமேல், என் மனதை மிகவும் கவர்ந்திழுக்கும் புத்தகங்களை மட்டுமே நான் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்.

எனது மொழிபெயர்ப்புப் படைப்புகளைப் படிக்க ஆர்வமுள்ள வாசகர்கள் இருப்பதால், இந்தத் துறையில் இருக்க முடிவு செய்துள்ளேன். அதனுடன், வெளியீட்டிற்காக எனது புத்தகங்களும் என்னிடம் உள்ளன.

நான் தற்போது மொழிபெயர்த்து வரும் படைப்பு  யூமாவாசுகியின் நாவலான ரத்த உறவு.  மற்றும் எழுத்தாளர் உதயசங்கர் அவர்களின் ஆதனின் பொம்மை. குழந்தைகள் இலக்கியத்துடன் என்னை மட்டுப்படுத்த விரும்பவில்லை. எனக்கு நல்ல புத்தகங்கள் கிடைத்தால், நான் நிச்சயமாக அவற்றை மொழிபெயர்ப்பேன். ஆனால் அவை என் ரசனைக்கு ஏற்றதாக இருக்க வேண்டும்.

4. கேரளாவில் சிறார் செயல்பாடுகள் எப்படி இருக்கிறது? எந்த வகையான  முன்னெடுப்புகள் சமீபமாகச் சென்று கொண்டிருக்கிறது?

கேரளாவில் வாசிப்புப் பழக்கத்தை மேம்படுத்துவதற்கு அரசாங்கம் முழு ஆதரவை வழங்குகிறது. வாசிப்பின் முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்தி பள்ளிகளில் ஆண்டுதோறும் ஜூன் 19 முதல் 25 வரை மாநிலம் தழுவிய வாசிப்பு தினம் கொண்டாடப்படுகிறது. சிறார் இலக்கியத்தை ஊக்குவிப்பதில் பல நிறுவனங்கள் முனைப்பாக பங்களிக்கின்றன. பாலசாகித்திய நிறுவனம், சாஸ்திர சாகித்ய பரீட்ஷித், நூலகப் பேரவை, மாத்ருபூமி புக்ஸ், டிசி புக்ஸ் மற்றும் பூர்ணா பப்ளிகேஷன் போன்ற பதிப்பகங்களின் சிறார் இலக்கிய வெளியீடுகளைக் குறிப்பிடலாம். எனது அனுபவத்தில் சிறார் இலக்கியத்திற்கு கேரளாவில் நிறையத் தேவை இருக்கிறது. விற்பனையும் நன்றாக இருக்கிறது. கேரளாவின் செயலூக்கமான அணுகுமுறை வாசிப்புக் கலாச்சாரத்தை வளர்கிறது. இது குழந்தை இலக்கியத்திற்குப் பிரகாசமான எதிர்காலத்தை உறுதி செய்கிறது.

5.  கேரளா புத்தக கண்காட்சி தமிழ்நாடு புத்தக கண்காட்சி இரண்டிலும் உங்களுடைய பார்வையில் சிறார் வாசிப்பு சார்ந்து  முன்னெடுக்க வேண்டியதாக நீங்கள் நினைப்பது?

இந்தக் கருத்தை நான் என்னுடைய அனுபவத்தில் இருந்துதான் சொல்கிறேன். பல பெற்றோருக்கு நாவல்கள் மற்றும் கதைப்புத்தகங்களைப் படிப்பதால் என்ன நன்மைகள் என்று தெரியாது என்பதை நான் புரிந்துகொண்டுள்ளேன். இதுபோன்ற புத்தகங்களைப் படித்த பிறகு என்ன நன்மைகள் என்று கேட்கும் பெற்றோரை நான் அறிவேன். துரதிர்ஷ்டவசமாக, அதே வழியில் சிந்திக்கும் ஆசிரியர்களையும் நான் அறிவேன். பொதுவாக பெற்றோர்கள் சொல்லும் ஒரு உரையாடல் உள்ளது, நான் எனக்குப் பிடித்த புத்தகங்களை வாங்குகிறேன். ஆனால் நான் படிக்க விரும்பவில்லை. இதற்குப் பெற்றோரே முன்மாதிரியாக இருக்க வேண்டும். ஒரு குழந்தை சிறியதாக இருக்கும்போது கூட, நாம் முதலில் அவர்களுக்குக் கொடுப்பது மொபைல் போன். இதற்குப் பதிலாக புத்தகங்கள் கொடுக்கப்படும் காலம் வந்தால், குறைந்தபட்சம் சில குழந்தைகளாவது நிச்சயமாக புத்தகங்களால் ஈர்க்கப்படுவார்கள் என்பதை எனது அனுபவம் எனக்குக் கற்றுக் கொடுத்துள்ளது. 

கேரளாவில், அனைத்து மாவட்டங்களிலும் புத்தகக் கண்காட்சிகள் நடத்தப்படுகின்றன. இங்கு, நூலகக் குழு ஒரு வாசிப்புப் போட்டியை ஏற்பாடு செய்கிறது. இது ஒரு விழாவாக இருக்கக்கூடாது, ஆனால் குழந்தைகள் தங்கள் சொந்த மகிழ்ச்சிக்காகப் படிக்கும் காலமாக இருக்க வேண்டும். அதற்காக, நல்ல புத்தகங்கள் குழந்தைகளுக்குக் கிடைக்கச் செய்ய வேண்டும். இது நடக்கும் என்று நான்நம்புகிறேன்.

எழுத்து மற்றும் வாசிப்பின் மகத்துவத்தை அவர்களுக்குப் புரிய வைத்தால், மீதமுள்ளவை தானாகவே வரும். கேரளாவில் குழந்தை எழுத்தாளர்களுக்கு அதிக அங்கீகாரம் வழங்கப்படுவதில்லை. தமிழ்நாட்டைப் பற்றி எனக்கு அதிகம் தெரியாது. இப்போது இங்கு சிறிய மாற்றங்கள் வரத் தொடங்கியுள்ளன. பிரபல எழுத்தாளர்களும் இந்தத் துறையில் நுழைவது போல் தெரிகிறது. இதுவே இவ்வளவு சிறிய மாற்றத்திற்குக் காரணம். 

எழுத்தாளர்கள் தாங்கள் எழுதும் அனைத்தும் குழந்தைகள் இலக்கியம் தான் என்ற எண்ணத்தை மாற்ற வேண்டும் என்று நான் நினைக்கிறேன். தமிழ்நாட்டில் செய்யப்படும் ஒரு விஷயம் எனக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது. குழந்தைகளைச் சுற்றி கதைகள் சொல்லும் விதம். நான் அதை அடிக்கடி கேட்டிருக்கிறேன். ஆனால் கேரளாவில் அப்படி ஒரு முறை இல்லை.

குழந்தைகள் ஒரு திருவிழாவிற்கு ஈர்க்கப்படுவது போல, புத்தகக் கண்காட்சிக்காகக் காத்திருக்கும் ஒரு காலம் வர வேண்டும். அதற்கான வழிகளைக் கண்டுபிடிக்க வேண்டும். எனக்குத் தெரிந்தவரை, தமிழ்நாட்டைப் போல கேரளாவில் குழந்தைகளுக்காக எழுதும் எழுத்தாளர்களின் சங்கம் இல்லை.

6. கேரளாவில் தமிழ்  நூல்களுக்கான வரவேற்பு எப்படி இருக்கிறது?

மொழிபெயர்ப்புப் படைப்புகள் அதிகம் படிக்கப்படுவதாக நான் உணர்கிறேன். நான் மொழிபெயர்ப்புப் படைப்புகளை அதிகமாகப் படிக்க விரும்புபவன். தமிழிலிருந்து மலையாளத்திற்கு மிகக் குறைவான புத்தகங்களே வந்துள்ளன என்று நினைக்கிறேன். அது ஏன் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. எந்த மொழியிலிருந்து வந்தாலும், நல்ல புத்தகங்கள் படிக்கப்படுகின்றன. மொழிபெயர்ப்பாளர் ஒரு படைப்பு எழுத்தாளராகவும் இருந்தால் நல்லது என்று நினைக்கிறேன். தமிழிலிருந்து மலையாளத்திற்கு பல புத்தகங்கள் வர வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன்.

7. உங்கள் நூல்களை வாசித்த குழந்தைகளின் அனுபவங்களைப் பற்றிச் சொல்லுங்கள்.

என் நாவல்களைப் படிக்கும் குழந்தைகள், "நான் இதில் இருக்கிறேன்" என்றும், பெரியவர்கள், "இது என் குழந்தைப் பருவ அனுபவங்கள்" என்றும் கூறுகிறார்கள். அது தமிழ்நாடாக இருந்தாலும் சரி, கேரளாவாக இருந்தாலும் சரி, அவர்கள் அப்படித்தான் சொல்கிறார்கள். என் எழுத்துக்குக் கிடைக்கும் வெகுமதி அதுதான். தமிழில் என் புத்தகங்களை குழந்தைகள் இவ்வளவு விரும்புவதற்குக் காரணம், நான் எழுதிய அனைத்தையும்  எழுத்தாளர் யூமாவாசுகி அவர்கள் தமிழில் மொழிபெயர்த்திருப்பதுதான். என்னைத் தமிழ் வாசகர்களுக்கு நல்ல முறையில் அறிமுகப்படுத்தும் பாரதி புத்தாலயமும் அதில் ஒரு பங்கு வகிக்கிறது.

8. உங்களுக்கு குடும்பம் எந்த அளவிற்குத் துணை நிற்கிறது?

எனக்கு குடும்பம் தான் எல்லாம். என்னுடைய மனைவி, மகன், மருமகள், மகன், மருமகன் மற்றும் பேத்தி உட்பட அனைவருமே நான் செய்யும் எல்லாவற்றிற்கும் ஒத்துழைப்புக் கொடுக்கிறார்கள்.

அதனால்தான் என்னால் எழுத்துத் துறைக்குள் இயங்க முடிகிறது. 

குறிப்பாக என்னுடைய மனைவி நான் மொழிபெயர்க்கும் நூல்களை வாசித்து பிழைகள் இல்லாமல் வருவதற்கு உதவி செய்கிறார். எல்லா வகையிலும் உறுதுணை புரிகிறார்.